Al voor de coronapandemie werd mij duidelijk: ‘de computer en ik, wij zijn niet altijd voor elkaar gemaakt’. Uiteraard kan (en wil) ik niet zonder laptop, smartphone, tablet en het infoscherm in mijn auto, maar de balans schuift verder de verkeerde kant op. Tijdens en na corona is mijn schermtijd geëxplodeerd.
Ook mijn eigen bedrijfsvoering leunt steeds vaker op schermen met bijbehorende systemen. En ik zie dit bij al onze opdrachtgevers. Niet alleen contracten maar ook contacten lopen tegenwoordig via ‘brokers’ of ‘MSP’s’ met louter schermcontact via bijbehorende computersystemen.
Ik wil niet als oude zeur of een onnozele digibeet worden bestempeld, maar menigmaal loop ik vast in processen omdat de PC ‘NEE’ zegt. Een verkeerd vinkje of een onjuist ingevuld vakje; je kan opnieuw beginnen. Heel frustrerend.
Het doel van digitale systemen is het optimaliseren van processen. Hiermee ondersteunt het digitale proces vanuit de systeemwereld de leefwereld. En niet andersom. Als dit toch gebeurt, dan bestempelt organisatieadviseur Wouter Hart het als een ‘Verdraaide Organisatie’ met een verdwaalde bedoeling. Niemand wil dit, maar tot mijn ergernis stuurt de systeemwereld mij te vaak terug naar af. Of erger, ik word uit een online systeem gegooid als een digitaal monopoliespel: ‘u verlaat de gevangenis, gaat niet langs start en dus geen salaris’.
Al met al ervaar ik steeds vaker dat ik ronddool in een verdraaide organisatie. Als dit komt door ‘artificial intelligence’ en daarmee een keuze wordt gemaakt voor een modern serviceconcept, dan vind ik het een hele interessante ontwikkeling. Maar steeds vaker ervaar ik het als beheersmatig en beperkend. Dit vraagt om een overdenking.
Ik ben geen moderne DonQuichot, maar ik wil wel strijden tegen de windmolens die heden ten dage computerschermen heten. Ik wil vanuit een goede bedoeling blijven werken en bovenal samenwerken. Contact tussen mensen met zakelijke gemeenschapszin vanuit een integrale benadering van wicked problems vol creativiteit en plezier! Waarbij ik natuurlijk oog blijf houden voor de transitie die we verkennen onder de noemer ‘hybride werken’. Ik kwam onlangs ‘FM als planned hotelservice’ tegen. Dit is een moderne mix van systemen (AI) waarmee een hotelmatige facilitaire dienstverlening wordt georganiseerd. Met als resultaat een hele fijne werkdag vol betekenisvolle ontmoetingen.
‘Ieder is het kind zijner daden’ sprak Don Quichot. Dus u begrijpt dat mijn goede voornemen is om vaker een ‘nee’ uit te spreken tegen het computerscherm (voordat de computer mij een ’nee’ verkoopt?). En ik kijk uit naar nieuwe betekenisvolle online en real time ontmoetingen om in navolging van mijn held Don Quichot mijn computerstress te verjagen en tijd te hebben voor betekenisvolle ontmoetingen. 2023 wordt een mooi jaar!