Ik ben de tel kwijtgeraakt maar ik heb tijdens Black Friday – als ik mijn mailbox vol met advertenties mag geloven – een klein kapitaal aan kortingen misgelopen. Gelukkig heb ik me niet laten verleiden. Ik wist alle aanbiedingen te negeren tot zaterdagochtend. Een bezoek aan een welbekende drogisterij om noodzakelijkheden als deo, haargel en shampoo aan te schaffen, werd mijn Waterloo. Ik kon de verleiding niet weerstaan; twee voor de prijs van een en vier voor een tientje. U begrijpt dat ik ben losgegaan. Ik rekende € 40,47 af en ontving een korting van € 52,86. Mijn verwarring was groot. Moest ik blij zijn met de korting of mij schamen dat ook ik niet bestand ben tegen de marketing van Black Friday? De Black Friday-gekte maakt ook dit jaar weer duidelijk dat er veel misgaat als het gaat om de verleiding tot overconsumptie.
Het Financieel Dagblad van zaterdag bevestigde dit beeld met de terechte vraag: ‘Wat moeten we doen om de wegwerpmaatschappij aan banden te leggen?’ Ik haal twee feiten aan. Jaarlijks doen Nederlanders 15 kg aan afgedankte kleding weg; ruim tweemaal zoveel als 25 jaar geleden. Een zitbank wordt vandaag de dag al na zeven jaar afgedankt, terwijl verzekeraars een levensduur van 11,7 jaar aanhouden. De conclusie: we kopen steeds meer spullen en gooien sneller weg.
Vanuit de R-ladder weten we natuurlijk dat de beste R ‘Refuse’ is. Goed nadenken of je iets echt nodig hebt en ervan afzien als het kan. En eerlijkheid gebiedt, van alle aanbiedingen die de afgelopen week langskwamen, had ik echt niets nodig. Gelukkig zijn er hoopvolle ontwikkelingen. Een Zweedse meubelgigant is onderdeel van de ReUse alliantie en neemt gebruikte Billy boekenkasten of de Stöke zitbank terug om hergebruik te stimuleren. Of de elektronicabranche die als grootste boosdoener van zogeheten single-use-electronics juist het eenmalig gebruik van batterijen in de ban doet. Uiteraard wordt vanuit de EU het wettelijke ‘recht op reparatie’ voorbereid om dit per 2025 in te voeren.
Toch stemde de reclames van afgelopen week in de aanloop naar Black Friday mij treurig. Er is zoveel kennis en kunde over de circulaire economie, maar afgaande op onze afvalberg doen we nog veel te weinig. Om dan nog maar te zwijgen over de uitslag van de Tweede Kamer verkiezingen waarbij het klimaat een belangrijke verliezer lijkt. Gelukkig laat het facilitaire werkveld zich niet gek maken. Binnen ons mooie vakgebied wordt volop gas gegeven aan het verduurzamen van huisvesting en facilitaire dienstverlening rondom de werkplek. FM deelt haar klimaatkennis graag en zet in op refuse, reduce, reuse en repair. Er gloort dus hoop.
Met nog vier regenachtige, sombere novemberdagen te gaan, breekt december aan. De maand van het jaar waarin we ons bezinnen op het jaar 2024. En als ik dan enkele gedachten mag delen en meegeven; Geluk zit niet in materiele overvloed, maar in samen zijn. Houd geloof dat er veel goede, mooie mensen zijn. Hoop dat goede mensen ook de goede dingen doen. En Liefde omdat we dit in deze donkere tijden goed kunnen gebruiken!