Nu heb ik toch al menig blog mogen schrijven, maar een writer’s block had ik nog niet eerder ervaren. Eerlijk gezegd had ik vanmiddag gewoon helemaal geen fut om iets te doen. Geheel tegen mijn werkethiek in ben ik gaan spijbelen. In mijn geval heerlijk wandelen met Tommie – jaja een Coronahond! – op het strand.
SPIJBELEN
Aangekomen op het strand – met de kop in de wind en zoals u uit een eerdere blog wellicht weet “het strand stelt nooit teleur!” – bedacht ik me toch dat dit wel gek is, dat gevoel van spijbelen. Als ondernemer die meer dan de gemiddelde 40 uur per week werkt en die natuurlijk al meer dan een jaar thuis (en hybride) werkt, zou je toch verwachten dat dit de gewoonste zaak van de wereld is: even lekker naar buiten en daarna weer vol energie aan de slag. Al moet ik wel opschieten want ‘s avonds speelt het Nederlands elftal. Zaken en privé in balans brengen, valt met al deze verleidingen nog lang niet mee!
MIJMEREN
Ik heb het wederom geprobeerd. Menig coach heeft het me aangeraden en ik geloof er heilig in: mijmeren is goed voor een mens. Niet zwaar nadenken over alle crises die op ons af lijken te komen (formatie, monetair/economisch, klimaat, arbeidsmarkt, plaatsing voor het WK en zo verder), maar gewoon kabbelende gedachtes over…. Tja maakt eigenlijk niet uit waarover!
Zittend op het strand heb ik het nog geen twee minuten vol gehouden. Ik heb nogal haast in mijn leven en Tommie vond het de hoogste tijd om leuke spelletjes met de bal te doen. En ik ook! Maar, ik blijf het proberen!
GENIETEN
In lijn het leren mijmeren wil ik ook nog meer genieten van alle mooie dingen die het leven te bieden heeft. Helaas heb ik in mijn nabijheid deze zomer een hele toffe, goede vriend verloren en hij begreep veel beter dan ik hoe fijn het is om niet te streven naar steeds meer en groter, maar dat geluk juist zit in kleine dingen waar je van kan (of moet?!) genieten. Ook al zijn het rare tijden en zijn er zaken waar ik me echt zorgen om maak, er ís ook zoveel te genieten.
En vandaag op het strand met Tommie, viel er een kwartje. Ik hoop zo dat het cliché klopt dat een baasje op zijn hond gaat lijken. Tommie is namelijk vele malen knapper dan ik, hij is altijd onvoorwaardelijk vrolijk en enthousiast als hij je ziet, hij is lekker eigenzinnig en bovenal: hij kan uren mijmeren en lekker keuvelen en ik denk stiekem dat hij dan geniet!